Eibarko euskara hiztegia

1. zittaltze [zitaldu] (zittaldutze) (zitteldu). du ad. (TE). Volver(se) iracundo/irritable, irritar(se).   Zittal bihurtu. Gaixorik egon danetik oso zittalduta dabill. / Desde que ha estado enfermo, está irritable. / Ez da barrixa ha zittaldutzia. / No es nuevo el que aquél se irrite. / Ez neuke nahi zahartzara zittaldutzia. / No quisiera volverme displicente a la vejez. / Zihero zittaldu jaku uezaba diru gehixago eskatu detsagunian.

2. zittaltze [zitaldu] ( zittaldutze) . da ad. (TE). Enconarse (una herida), infectarse.   Zaurixa gaiztotu. Zittaldu ein jako hankako zaurixa. / Se le ha enconado la herida del pie. Ik. zoldu, gorbiztu.